-Tak, tak. Co najwyżej można wysłać małe oddziały, aby wspomogły. Co do Saracenów to wątpię. W Damaszku ja, Filix, Mistrz Templariuszy oraz Mistrz Saraceński ukryliśmy się w budynku podczas gdy walka trwała z ludźmi Smoka. Jak wiecie mój Mistrz nie przeżył, ale skoro Smok jest tak dobrym wojownikiem to mógł i Saraceńskiego zabić. A jak na razie nie słyszałem o bitwie między Saracenami, a Smokiem. A oprócz tego. Jakieś propozycje jak pozbawić wpływów Smoka?-

Uśmiechnąłem się pod nosem po czym powiedziałem
-Przekonujemy ich siłą czy gadaniem? Skoro udało mi się przekonać strażników, że coś się dzieje w karczmie to i to będzie dla mnie łatwe.-

Po dłuższej wędrówce Tokren pojawia się w Konstantynopolu. Od razu było widać inny krajobraz niż w Akkce, do której przyzwyczajony był Tokren. Bogactwo i przepych.
-Chyba trochę tutaj zabawię... -Pomyślał Tokren i ruszył zwiedzać miasto.

Cóż miałem jeszcze tutaj robić. Ruszyłem już powoli do karczmy chcąc zobaczyć powstałe zamieszanie oraz ujrzeć Gimel.

-Tyle co i ty. Dzięki wujowi, pozyskałem dośc dużą grupę asasynów arabskich, lecz zbyt małą, by poprowadzic otwarty szturm. Szczerze mówiąc myślałem, aby najpierw zebrac armię, a potem dopiero uderzac

-Zironie, czy wiesz, jakimi trzema atutami dysponuje "Smok"?
Ziron skinął głową, na znak, że nie wie
-Po pierwsze: wsparcie Japonii. Cesarz wysyła mu wojsko na jego chore cele. Dowodzi nimi ktoś, kogo zwą "Modliszką". Po drugie: pieniądze. Finansami kieruje jego oficer, "Jaszczur". Trzeci atut: terror. Wyznawcy Romulusa terroryzują tutejszych ludzi. Najpierw, zajmijmy się ludem. Kiedy zdobędziemy poparcie chociaż części ich, zdobędziemy siłę, aby po koleji eliminowac ludzi "Smoka", co da nam kolejnych sojuszników: do Bractwa i do Twojego Zakonu. Lecz najpierw, musimy wiedziec, gdzie uderzyc.
Wtedy, odszedłem od Zirona. Ten krzyknął do mnie:
-Dokąd zmierzasz?
-Zdobyc przyjaciół
I odszedłem, zdejmując z pleców kuszę

Biegłem po dachach, obserwując bacznie, czy Ci bastardo nie robią nikomu krzywdy. Po pewnym czasie, zauważyłem mężczyznę, bitego przez wyznawców. Jeden trzymał bitego, a trzech okładało go pięściami. Postanowiłem działac. Zeskoczyłem z budynku, zabijając ukrytymi ostrzami dwóch wyznawców. Trzeci chciał szybko uderzyc mieczem, lecz zablokowałem jego cios moją skórzaną rękawicą, a następnie wbiłem mu ostrze w brzuch. Kiedy się zgiął, pociągnąłem ostrze w górę, tak, że rozcięło mu twarz. Odepchnąłem go. Czwarty wyznawca zaczął uciekac, lecz mój nóż dosiegnął go. Meżczyzna próbował wstac. POdałem mu ręke. Popatrzył na mnie, wziął moją dłoń, i pomogłem mu wstac, mówiąc:
-To co widziałeś, to początek końca ich rządów w tym mieście
-Kim jesteś?-spytał mnie mężczyzna, ocierając twarz z krwi. Był łysy, brązowe oczy, dośc przystojny, lecz był pobity. Przy pasku miał sztylet.
-Przyjacielem. A Ciebie zwą...?
-Quatus
-Zatem, Quatusie, jeśli chcesz się do nas przyłączyc, pójdź do naszej kwatery w centrum miasta.
-Tak, Mistrzu
Quatus pobiegł, a ja poszedłem dalej pomagac mieszczanom...