Otworzyłem drzwi karczmy. Miałem nadzieje, że tym razem pójdzie szybko i będę miał czas na odpoczynek. Ale trzeba jeszcze znaleźć Mistrza. Zacząłem rozglądać się za jakimkolwiek templariuszem. Bingo! Chuderlawy, młody i pijany chwalący się dziewką swoim czerwonym krzyżem na zbroi. Zaraz też podszedłem do niego.
-Szukam Francuskiego Mistrza. Gdzie go znajdę?-

-Jeśli nie chcesz stracić głowy lepiej powiedz. Poza tym patrz.- powiedziałem prezentując swój czerwony krzyż na zbroi i sygnet Protektora. Następnie zabrałem mu kufel z ręki i położyłem na stole. Szkoda alkoholu by było jakby się wylał. Szarpnąłem templariusza za płaszcz po czym podniosłem go za szyje. Wisiał w powietrzu twarzą w twarz ze mną.
-Gdzie?-

-Tak trzeba z chamami. Spytałem się grzecznie, a ty mnie obraziłeś zamiast powiedzieć, że nie wiesz. Więc pytam się jeszcze raz. Gdzie jest Mistrz?- powiedziałem. Teraz to już miałem tego po uszy. Choćby mnie król obraził to i jego posiekam.

-Jak ty zostałeś Mistrzem? No po wizycie w Hiszpanii spodziewałem się kogoś lepiej wychowanego. Dobra, nie ważne. Jestem Ziron Proteus i kandyduję na Wielkiego Mistrza. Zanim wtrącisz się i przerwiesz wysłuchaj. Choćbyś miał legiony żołnierzy Smok i tak cię dopadnie. Sam, we własnej osobie ochraniałem Wielkiego Mistrza, ponieważ walczyłem ze Smokiem. Teraz przepadł jak woda w kamień, ale jego ludzie nadal szerzą spustoszenie. Tylko ja mogę go pokonać, ale potrzebuje do tego pełnych środków.- powiedziałem. Ciekawe jaki jest Mistrz w Anglii. Jeśli lepiej wychowany to na pewno ma moje poparcie.

Cóż miałem zrobić. Dopiłem piwo Mistrza, a następnie usiadłem na ławce rozglądając się. Ot tak może znajdzie się jakiś człowiek Smoka, albo ktoś równie interesujący jak piękna kobieta. Dziesięć denarów raczej nie wystarczy na pokój.

-Witam piękne panie! Przepraszam, że śmiem marnować was czas i przeszkadzać wam w rozmowie, ale tak się niefortunnie stało iż nie mam gdzie nocować. Dokładnie nie wystarczy mi pieniędzy na pokój, a jutro mam ważne spotkanie i nie chciałbym spać w rynsztoku. Obiecuje jakoś się odwdzięczyć nawet jeśli miałbym wam przynosić jadło.- powiedziałem po czym złożyłem dłonie w błagalnym geście.

-Jakiś baron, król albo Mistrz jest twoim ojcem? Bo... dużo tu miejsca.- powiedziałem. Historia lubi się powtarzać, a tego bym nie zniósł.