Mały rynek, gdzie można wszystko kupić po dobrej dla klienta cenie.

-Widzicie go?- spytałem gotów użyć FE, aby znaleźć Avisa.

-Tam!-krzyknął Aragorn. Avis zaczął uciekac, po czym Aragorn rzucił się w pościg. Wbiegł po skrzyniach na daszek, z daszku po belkach na następny, a z niego, z kocią gracją, wpadł na Avisa, łapiąc go. Koragis krótko powiedział:
-Chyba wstąpię do Asasynów...

-U Templariuszy też jest fajnie- stwierdziłem cicho. -Aragorn, uważaj, on wciąż ma fragment!- zawołałem po czym wziąłem swoje FE i wyobraziłem sobie jak Avis zostaje unieruchomiony, a potem skupiłem się. Miał jabłko, a ja jabłko i pastorał. Jakie mogły być tego skutki?

Avis wyprostował się. Zbroja szczękała, a on stęknął. Byliście w mrocznej uliczce, nikt was nie mógł zauważyc. Mieliście wolną rękę...

-Aragorn, przeszukaj go- stwierdziłem po czym wyobraziłem sobie jak Avis traci przytomność i skupiłem się. Tak na wszelki wypadek.

Nie wiedziałeś, czy tak było, ale Avis opadł bezwolnie, ciągle unosząc się w powietrzu. Aragorn wyciągnął z jego torby Jabłko Edenu...

-To już?- spytałem. Coś za łatwo...
-Daj ten fragment. Jak myślisz, czy jak będę trzymał trzy fragmenty to moc wzrośnie czy zostanie podzielona?

-Trudno cokolwiek przewidziec... Może stac się różnie...-Aragorn zrobił dwa kroki w tył...

-Tak czy siak, mamy go. Co teraz?- spytałem.

słyszeliście gwizdnięcie. Avis już był przytomny! Zanim cokolwiek zrobiliście, na dachach pojawili się ubrani całkiem na czarno osobnicy z kuszami, łukami i nożami do rzucania. Wypuścili w was całą salwę. Najpierw padł Aragorn, potem Koragis, na końcu ty. Zanim odpłynąłeś, zobaczyłeś Avisa, zabierające FE: swoje i Twoje. Obudziłeś się, cucony przez Aragorna, Koragis, oglądał rany...

-Kurwa! Teraz go nie pokonamy- stwierdziłem.

-Nie ma rzeczy niemożliwych, Zironie. To, ze ma potęgę w dłoni, musi byc dla nas motywacją do dalszej walki, aby to zło z jego rąk zniknęło-mówił Aragorn, podnosząc Cię

-Pierdolisz. Mają trzy fragmenty, nawet się do niego nie podkradniemy. Musielibyśmy znaleźć inne fragmenty, bo jak nie to nawet z armią go nie pokonamy. Jedyną jego słabością jest to skąd fragmenty czerpią energię, czyli z niego.

Aragorn rzucił Ci dziwne spojrzenie. Zrozumiałeś, że macie już sposób na pokonanie Avisa. Zostawała kwestia, jak utrzymacie się tak długo...

-Musimy więc wziąć skądś mięso armatnie- stwierdziłem cicho pod nosem. Ktoś kto by zmęczył Avisa na tyle, aby mogli go rozbroić. Czyli mnóstwo ludzi.

-Możliwe, ze dam sobie radę...-stwierdził cicho i nieśmiało Aragorn. Wiedziałęś, że przy tym, kiedy to mówił, bał się...

-Wolę już mój plan z poszukaniem innych fragmentów. Chyba pamiętam gdzie co było.

-Ziron, nie mamy czasu. On ma mapę, i to uaktualniającą sie. On wie, gdzie one są, a my nawet nie wiemy, gdzie jest on...-stwierdził Aragorn. Koragis skończył opatrywac rany...

-Co więc teraz mamy zrobić?... A co z królem?!

-Jego już nie interesuje król. Musimy go znaleźc, wytropic , klasycznymi metodami...

-No to na to czekamy? Nie możemy pozwolić, aby zwyciężył- powiedziałem paląc się do roboty. Trzeba było go szybko powstrzymać, zanim wskrzesi Smoka, więc nic dziwnego, że energia mnie roznosiła.

-To dalej...-Aragorn zobaczył plamę krwi. Podszedł, i zobaczył następną. Poszedł ich śladami, aż za bramy. Tam, wynajęliście konia, i jechaliście gdzieś...