Ceny tu naprawdę ,,ścinają głowę''. Pokój kosztuje 6 funtów szterlingów a posiłek 1 funt. Jednak w przeciwieństwie to ,,Jęku Londynu'', tu jest brud, smród i ubóstwo.

Wszedłem po cichu do karczmy. Było pusto, nie licząc zakapturzonego gościa siedzącego przy stoliku w kącie oraz jego siostry za ladą. Zastępowała mamę, gdy ta musiała gdzieś wyjść.
-Marcel!- krzyknęła po czym wybiegła w moim kierunku. Złapałem ją i przytuliłem do siebie. Nic dziwnego, że aż tak ogarnęły ją emocje. Już trzeci dzień nie wracałem do domu.
-Marcel- powtórzyła -Gdzie byłeś? Martwiliśmy się o Ciebie. Mama poszła do straży, spytać czy nie siedzisz w więzieniu albo czy gdzieś twoich zwłok nie ma...
-Spokojnie siostro, pracowałem. Przyniosłem trochę pieniędzy- powiedziałem poklepując sakiewkę z paroma monetami. Usiadłem przy ladzie i zacząłem konsumować podane mi jedzenie. Obserwowałem kątem oka zakapturzonego osobnika. Kto to był? Wtedy nagle do karczmy wtargnęli trzej uzbrojeni ludzie.

(Teraz ty :P)

Nie mieli złych zamiarów... Przyszli się napić. Kątem oka jednak, jeden z nich Cię ciągle obserwował. Przysiedli się do jednego ze stołów, po czym zamówili piwo. Chwilę po tym, zaczęli zachowywać się bardzo głośno....

-Ech, widzę że nic się nie zmieniło. Znowu ta hałaśliwa banda. Trzeba kiedyś zrobić z nimi porządek- powiedziałem do siostry tak, aby oni tego nie usłyszeli. Lepiej, żeby nie wywołać walki, bo i tak są klientami zostawiającymi u nas pieniądze, a straty wywołane bójką są zbędne. Wyszlibyśmy przez to jeszcze gorzej niż jakbyśmy zostawili ich w spokoju.

Jeden z nich, podszedł do Twojej siostry...
-Maa....Mosze byśmy tak poszli sobe na tyy?
-Odejdź, chamie
Zaczął się robić agresywny. Chwycił ją za rękę, i nie chciał puścić. Zaraz, dołączyli do niego pozostali dwaj...

-Lepiej ją zostaw jeśli nie chcesz stracić swą rąk- powiedziałem trzymając jedną dłoń w kieszeni. Tam miałem nóż. Lepiej trochę ich pociąć niż faktycznie uciąć ręce, aby strażnicy nie zwalili im się na głowę.

-Tyyy.... A ty so chsesz?-zapytał Cię jeden z nich, puszczając Twoją siostrę. Pozostali okrążyli Cię....

-Żebyście się uspokoili- odpowiedziałem głośno. Drugą rękę położyłem na rękojeści sztyletu. Ciekawe co o tym wszystkim myśli zakapturzony gość w kącie. Pomoże czy też ucieknie jak każdy kto widzi przemoc?

-Ta? Bo so mi srobisz, chudzielsu?-jeden z nich pchnął Cię na stół. Pozostali odsunęli się, abyś napewno trafił w mebel. Stół się rozpadł. Oni stali nad Tobą, śmiejąć się...

-Zetrę ci ten głupi uśmiech- zagroziłem. Spojrzałem na ich uzbrojenie. Interesowała mnie ich broń. Miecz był groźniejszy niż sztylet, ale cięższy i dłuższy czyli dłużej się go wyjmowała w przeciwieństwie do sztyletu. Kwestia paru sekund, ale jednak. Bez użycia mieczy też dałbym radę. Oni w takim stanie nie dadzą rady, a ja po wielu bójkach na ulicy umiem to i owo.

Mieli miecze... Problem dal nich stanowiło to, ze zostawili je przy stole. Ich stół był ok. 5 metrów od grupki. W takim stanie, atak z zaskoczenia powinien ich skutecznie powalić...

Nie rzucałem się jednak. Nie chciałem oskarżenia o napaść czy też tego, aby zniszczyli karczmę. -Proszę was grzecznie o opuszczenie lokalu- powiedziałem już uprzejmiej, mając nadzieję, że w końcu wyjdą.

Zaczęli się z Ciebie śmiać. Jeden odrzekł:
-Wyjdziem... Ale najpierw, chcemy Twoją siostrzyczkę...

-Prędzej zasmakujecie żelaza- powiedziałem. Kto pierwszy zrobi ruch?

(Nie przeciągaj, i tak pierwszy bójki nie zacznę :P)

-Ta? To dawaj!-jeden rzucił się na Ciebie z pięścią...

Odchyliłem głowę w prawo jednocześnie wyprostowując swoją prawą rękę w kierunku jego szczęki rozpoczynając tym sekwencję ciosów.

Zaskoczony napastnik dostał w szczękę. Ręka zabolała od uderzenia. Wtedy, całą trójką się na Ciebie rzucili...

Starałem się bronić oraz unikać ciosów. Chciałem też wyprowadzać szybkie proste, gdy oni pijackimi ruchami we mnie nie trafią.

Jeden już padł pod naporem ciosów. Zemdlał. Dwóch chwyciło Cię za ręce i podniosło z podłogi...

Pociągnąłem jednemu z bani chcąc wyzwolić swoją rękę, którą zamachnąłbym się na drugiego, aby uwolnić drugą rękę.

Wyciągnąłeś rękę, i znokautowałeś drugiego wyzwoloną dłonią. Padł. Trzeci wykręcił Ci dwie ręce do tył€, i kopnął w krzyż. Padłeś... Podniósł rękę, żeby uderzyć Cię w głowę, ale nagle padł. W jego plecach tkwił sztylet... Wcześniej widziana przez Ciebie zakapturzona postać stała nad Tobą, i podawała Ci dłoń...

-Nie potrzebuję pomocy- powiedziałem ignorując jego dłoń i wstając o własnych siłach. -Ale dzięki, teraz mamy ofiary śmiertelne i strażników na głowie.

-Strażnicy to nie problem... Wszystko jest dozwolone... Jak na typowego zlodziejaszka, całkiem przyzwoicie walczysz...-powiedziała do Ciebie postać, sprawdzając wszystkich powalonych...

-Chyba nie wyglądam ci na tyle silnego, aby napierdalać się bez taktyki? Ulice uczą.

-Wiem.... Sam nie byłem inny... Może oprócz walki o chleb, interesuje Cię walka za większą sprawę?...- zakapturzona postać wstała

-Nie, dzięki. Nie wejdę do żadnego zakonu, stowarzyszenia czy innych pierdół. Muszę zarabiać, aby wyżywić rodzinę, a zarabiać nie będę bawiąc się w rycerza w lśniącej zbroi. Do tego nie jestem zbyt wykształcony, wychowany czy silny. Nawet nie mam jak wpłacić wpisowe.

Postać uśmiechnęła sie spod kaptura. Mężczyzna powiedział:
-Młodzieńczy bunt, jak widzę ciągle występuje... Cóż, gdybyś jednak zmienił zdanie, i postanowił wykorzystać swoje umiejętności lepiej, zajdź do zatoki... Pokój i bezpieczeństwo...-postać wyszła

-Chętnie bym otrzymał oba- odrzekłem pod nosem. Następnie spojrzałem na wszystkie trzy ciała. Wraz z siostrą zacząłem targać jedno ciało po drugim na zaplecze do tylnego wyjścia, a tam przeniósłbym ciała dalej i umieścił je w rowach coby wyglądali na pijaków.

Kiedy już to zrobiliście, zacząłeś się zastanawiać, co dalej... Dopiero zapadał wieczór, miałeś dużo czasu...

Wyszedłem na ulicę, aby spotkać się ze swoją paczką, takim mini-gangiem złożonym z pięciu osób w tym mnie.