Współcześnie jedno ze skrzydeł Pałacu Sprawiedliwości, w XIII wieku jednak, był to pałac dla królów, który w czasie Rewolucji Francuskiej, został przekształcony w więzienie.

Ziron wszedł do zamku wraz z Aragornem. Ciekawiło go co dalej się stanie.
-Pozwolą nam zostać na czas egzeku... osądzaniu Koragisa?

-Wątpię, aby chcieli mu coś zrobic. Po to właśnie wyrabiał sobie opinię u króla...Idzie!-
Obok was przeszli strażnicy, trzymający Koragisa. Ten szepnął do was szybko:
-Lochy...północ...-i odeszli z nim...

-Lochy w północnej części zamku?- spytałem Aragorna. Może on inaczej zrozumiał tą wiadomość?

-Więc jednak idzie do lochu...chyba nie ma innych. Musimy poczekac do północy i pójśc tam, a raczej się przekraśc. Przyda się mój stary strój Asasyna...

-Możemy też poprosić króla o pozwolenie albo użyć pastorału i jabłka. Nie wiadomo co się z nim stanie w tym lochu. A tak właściwie to co on stamtąd chce zrobić? Chce ośmieszyć króla?

-Nie próbuj zrozumiec człowieka z jednym kocim okiem i półsiwymi włosami....-powiedział Aragorn i odszedł...

-Jak ja w tej zbroi mam tam się przekraść- powiedział po czym wyszedłem. W zamku raczej nie mogłem czekać do północy, co postanowiłem uczynić poza zamkiem.

Udało Ci się poczekac cierpliwie. Przybył Aragorn, ubrany w swoją starą szatę Asasyna i elementy zbroi, czyli swój pancerz...

-Zasypiałem już. I dalej sądzę, że użycie FE jest lepszym rozwiązaniem niż przekradanie się obok strażników w mojej ciężkiej zbroi.

-Ziron, życie nie jest po to, by sobie ułatwiac. Czasem trzeba się natrudzic... No dobra, ja ogłuszam strażników, a ty potem się przekradasz-Aragorn pobiegł, wbiegł szybko nad bramę do lochów, i zeskoczył na strażników, zakładając im obydwu dźwignie na szyję...

Starając się stąpać jak najciszej oraz nie wydawać zbyt wiele dźwięków spróbowałem przekraść się.

Aragorn nokautował kolejnych strażników, a ty przemykałeś się. Z czasem zrozumiałeś, że nawet nie musisz się skradac. Podeszliście do celi Koragisa. Powiedział do was:
-Nie ma czasu! Przynieście mi klucz!

-Aragorn, ty idź, a ja przypilnuję, aby go stąd nie zgarnęli.

aragorn zasalutował Ci i odszedł. Korag czekał w rogu celi...

-Jaki masz plan?- spytałem wprost.

-Nie zdradza się drugiego aktu przed zakończeniem pierwszego. Poza tym, doświadczenie mnie nauczyło, że kiedy się mówi komuś o planach, to potem diabli go biorą...-przyszedł Aragorn z kluczami. Rzucił je Koragisowi przez kraty. Ten, otworzył kratę, wziął od was swoje rzeczy, i pobiegł na niższe poziomy. za nim Aragorn...

Nie mając wyboru pobiegłem za nimi. Na wszelki wypadek dobyłem miecz, a FE przymocowałem do pasa. Może i bardzo przeszkadzał, ale lepiej było mieć go blisko.

Koragis wybiegł nagle z mroku chowając coś do torby przy pasie. Teraz biegliście na górę. Próbowaliście wejśc do komnat króla. Postanowili dyplomację zostawic Tobie...

Wziąłem FE. Co jak co, ale bicie wszystkich rękojeścią miecza było najgorszym sposobem, a tak, nikt nie musiał ginąć. Każdemu kto się nawinął kazałem za pomocą pastorału i jabłka zignorować nas. Gdy wreszcie doszliśmy do drzwi spróbowałem je utworzyć, a jak to nie zadziała to wyważyć porządnym kopnięciem.

(Wystarczyło porozmawiac ;D)

Weszliście do sali tronowej. Na jej końcu siedział król, rozmawiający z trzema posłańcami...

(Ta...
-My do króla! To sprawa życia i śmierci!
-Nie. Ma gości.
-Ale...
-Nie!
I tak by się to skończyło ;P)

Spojrzałem na Koragisa. W końcu to on miał plan.

(Mogłeś użyc perswazji)

Koragis podszedł do króla, i uklęknął przed tronem. Król przeprosił posłańców i zwrócił się do niego:
-Koragisie, jak udało Ci się przeżyc? Widzę, że Ziron również przeżył, ale kim jest ten ubrany na biało?
-Królu-powiedział Koragis-mamy ważniejsze sprawy. Gdzieś tu są morder...-Koragis wyciągnął nagle miecz, i rzucił się na jednego z posłańców. Spod jego płaszcza wypadł sztylet i ręką, z tatuażem smoka. Dwóch pozostałych szło na króla. Aragorn rzucił się w przód...

Błyskawicznym ruchem wyciągnąłem miecz i skoczyłem do przodu chcąc pchnąć jednego z posłańców w bok, ale uważając, aby nie był to ten sam, którego zaatakuje Aragorn. Potem na wszelki wypadek, dobiję go cięciem z góry.

Zaatakowałeś jednego z posłańców. Koragis stał przed królem z wyciągniętym mieczem w przód. Aragorn kończył przebijac swojego wroga. Ty musiałęś sie bronic prze datakami wroga...

Spróbowałem silnym kopnięciem wywrócić przeciwnika, a potem rozbroić go również kopnięciem. W końcu mógł powiedzieć gdzie jest Avis.

Padł na ziemię, a potem, przyciskając mu rękę nogą, zmusiłeś go do wypuszczenia broni z dłoni. Mogłeś zacząc przesłuchanie...

-Czyli łuskowaci teraz służą Avisowi- powiedziałem bardziej do siebie. Wątpiłem, aby ten człowiek chciał coś mówić więc dalej unieruchamiając posłańca wziąłem FE i wyobraziłem sobie jak odpowiada on na każde moje pytanie po czym skupiłem się chcąc, aby tak się stało. Potem zacząłem zadawać pytania.
-Jak się nazywasz? Przysłał cię tu Avis? Gdzie on teraz jest?

-Nie posiadam imienia. Jak moi bracia. Tylko ci zasłuzeni je otrzymywali. Avis...tylko wykonuje plan powrotu naszego Pana. Gdzie jest? On...-nagle przebił go bełt z kuszy. Na górze, przed wybitym oknem stał Avis, w swojej czarnej zbroi. Był na wysokości paru metrów, nie mogliście go dogonic. Czarny rycerz wyskoczył przez okno, znikając wam w promieniu światła. Posłaniec padł bez ducha...

-Cholera!- powiedziałem. -Smok nigdy nie powróci! Nigdy!- krzyknąłem za nim. Co do posłańca... Raz się udało to i drugi raz musi. Wyobraziłem sobie jak posłaniec na chwilę zmartwychwstaje, a potem mówi gdzie jest kryjówka bądź kryjówki Avisa po czym skupiłem się.

Zanim uniosłeś ciało, odpadły od niego ręce i nogi, a tułów jakby...wyparował. Aragorn przyklęknął nad pozostałościami, i stwierdził:
-Bełt wypełniony kwasem. Cholera, wiedział, co robi!

-Nie wiedział- powiedziałem po czym wyobraziłem sobie jak kolejny z martwych posłańców, ten zabity przez Koragisa, zmartwychwstaje i wyjawia gdzie kryjówkę ma Avis, po czym skupiłem się.

(Do trzech razy sztuka ;D)

Przypatrzyłeś się posłańcom. Jeden miał zmasakrowany cały przód od cięc. Drugi dwa cięcia na klatce piersiowej (głębokie) i trzy rany kłute na wylot. Z tego nic nie mogło wyjśc...

(Sory, jestem skurwielem ;D)

-No kuźwa! I nic się nie dowiemy. A król żyje, calutki jest?- spytałem patrząc na króla.

-Wszystko w porządku!-powiedział Koragis. Aragorn podszedł do Ciebie i powiedział:
-Przeanalizujmy wszystkie tropy, dowiemy się, gdzie poszedł...

-Ja się raczej nie wespnę tam gdzie on, ale ty tak. Ruszaj. Ktoś musi zostać z królem... No i właśnie, co z nim zrobimy?

-Ja się tym zajmę. Jeśli chcesz, możesz mi pomóc, Ziron. Powodzenia, Aragorn-powiedział Koragis. Aragorn tylko kiwnął głową, i wspiął się na okno. Potem, zeskoczył...

-Pomogę. Dzięki mnie mamy przewagę. A i wybacz królu, że przeszkodziliśmy. To mamy cię tak w dwójkę chronić czy sobie skombinujesz dodatkową ochronę?

-Ja...wezwę oddział zbrojnych...chodźcie za mną-
Ruszyliście za królem. Obraz zaczął się rozmywac. Usłyszałeś ten sam głos z Animusa:
-Teraz, albo nigdy!

(Pisz w Abstergo)

-Póki co, spokojnie jest. Ciekawe co z Aragornem- powiedziałem do Koragisa, po powrocie do animusa.

Koragis ostrzył miecz. Siedział, popatrzył sie na Ciebie, wzruszył ramionami i znów ostrzył. Król siedział przy was, a za drzwiami stał oddział zbrojnych...

-Królu, chyba nie możesz obecnie nie narażając się na ryzyko, zajmować się sprawami króla. A do tego prowadzić wojnę- stwierdziłem.

-Możliwe, ale Edward nosi sie z tytułem króla Anglii i Francji. Taka zniewaga nie moze mu ujśc płazem, wyszedłbym na tchórza...

-Idźmy więc na prościznę, wyślijmy dobrego zabójcę. Jeśli nie wymyślimy jakiejś dobrej taktyki to nas zmiotą znowu. Nie możemy iść na to pozwolić.

-Tak, możliwe, że trzeba będzie coś wymyślic...-Koragis zaczął trenowac ataki swoim mieczem...

****

Po jakimś czasie przybył Aragorn:
-Przepraszam za poślizg, miałem...spotkanie. Avis uciekł, i nie wiem, gdzie może byc...

-Co więc zrobimy? Czekamy, aż sam do nas przyjdzie?- spytałem. Innego wyjścia raczej nie było. No chyba, żeby znaleźć jednego z jego ludzi.

-Najlepszym wyjściem będzie znalezienie kogoś, kto z nim pracuje... Jakieś sugestie?

-Wątpię, aby Saraceni brali w tym udział... Nie mam pojęcia.

-Może ma kontakty na mieście?-rzucił Koragis, polerując miecz
-Możliwe, ale przecież nie będziemy podchodzic osobno do każdej osoby i zaglądac na ramię...

-Wątpię też, aby wszystkim pokazywali swój znak. Hm... No chyba, że trafiłby się nowicjuszy, który dumny jak paw, pokazywałby wszystkim tatuaż.

-Napewno siedzenie tu i pierdolenie o niczym nam nie pomoże-powiedział Koragis, wstając i zakładając miecz na plecy. Wszyscy myśleliście...

-Błąkanie po ulicach raczej też nie. Musielibyśmy czekać, aż ponownie zamachnie się na życie króla.

-Chujowa sytuacja!-podsumował Koragis
-Dobrze powiedziane...-przyznał Aragorn

Milczałem, bo co miało zostać powiedziane, powiedzianym zostało.

Po chwili przybył posłaniec króla, krzycząc:
-Królu! Szanowni Panowie! Na mieście widziano człowieka w czarnej zbroi, który pasuje do Waszego opisu-Koragis uderzył pięścią w otwartą dłoń...

-Ale gdzie? Gdzie dokładnie? Dokąd się udał?- spytałem. Miałem plan jak zastosować FE w przypadku pościgu.

-W centrum miasta, niedaleko karczmy, z której zabraliśmy pana Koragisa...
-Co takiego?-spytał król. Koragis wyszedł, a za nim Aragorn...

-Mam z tobą zostać królu?- spytałem. Bądź co bądź, ta eskorta nie da rady. W sumie to właśnie podjął decyzję, w końcu pojawienie się Avisa mogło być pułapką lub wabikiem.
-Zostaję.

-Zatem, podjąłeś decyzję. Będę teraz odpisywał na listy. Zajmie mi to parę godzin. Popilnuj mnie wraz z gwardią...-król zasiadł do biurka, gdzie rozsypane były listy...

Podszedłem do okna, aby przez nie rozejrzeć się w razie czego. W kilka godzin, Aragorn i Koragis powinni wrócić.

Patrzyłeś, na spacerującyh po ulicach ludzi. Wśród nich było wielu zakochanych. Tęskniłeś za Gimel. To miała byc krótka wojna, ale wszystko się popierdoliło...

-Kurwa- określiłem całą sytuację w jednym słowie. Odsunąłem się od okna i zacząłem sprawdzać swoje miecze oraz zbroję, aby nie zawiodły.

Wszystko było w jak najlepszym stanie. Powróciły wspomnienia. Widziałeś dzień, w którym ocaliłeś Mistrza i dostałeś tę zbroję. A teraz to ty byłeś tym...  najwyższym. Nigdy nawet o tym nie marzyłeś, a jeśli marzyłeś, to nie o takim wypełnianiu obowiązków...

-A życie mogło być piękniejsze jakby mi się nie zachciało zostać Wielkim- mruknąłem pod nosem, po czym zacząłem przyglądać się FE. Może mają jeszcze jakieś miejsca na inne fragmenty?

Wyglądało na to, że tylko to, które zostało już zajęte. Pastorał służył Ci już od dawna... A ty ciągle tak naprawdę go nie rozumiałeś. Wpatrywałeś się w niego, kiedy wszystko wokół zaczęło się powoli rozpływac... Usłyszałeś głos z nikąd:
-Chyba na dzisiaj mu wystarczy. No już, wstawaj...

Powróciłeś do jaźni Zirona. Aragorn i Koragis przybyli lekko poranieni z wieścią:
-Nie udało nam się go powstrzymac...

-A ja się wynudziłem. Walczyliście chociaż z nim? Widzieliście go?- spytałem.

-No chyba nie zrobiliśmy sobie tego sami-skomentował Koragis, mówiąc o ranach na ciele

-Mogłem iść z wami... Tak czy siak, zostawił coś co by się nam przydało? Najlepiej opowiedzcie wszystko od początku.

-Znaleźliśmy go na rynku, jak prześladował tutejsze dziwki. Chcieliśmy uderzyc z tłumu, ale kiedy się przebiliśmy, jego nie było. Zaatakował od tyłu, i zranił. Potem, zostawił...

-Czemu nie dobił?- spytałem się. A potem nagle mnie pomyślałem o czymś.
-Dałeś się, Aragorn, podejść? Jak on to zrobił?

-Dziękuje, że mas zo mnie tak wysokie mniemanie, Zironie, lecz bądźmy szczerzy: Avis był lepszy nawet od Mistrza, a co dopiero ode mnie. Sądze jednak, że jego moc nie pochodzi od niego. Rozumiesz, co mam na myśli?

-On może mieć...- spojrzałem na Pastorał i Jabłko. Czyli mogłem mu dorównać, a nawet go przewyższyć. Chyba, że miałbym ich więcej... Albo o innym działaniu.
-Fragmenty mogą odpowiadać, prawda? Może spytamy się ich o lokalizację takowych? Wiedzielibyśmy czy takowe ma Avis.

-Spróbuj...-powiedział Aragorn, po czym zrobił dwa powolne kroki w tył. Koragis z zaciekawieniem przysłuchiwał się rozmowie...

Zastanowiłem się przez chwilę. Czy połączenie dwóch fragmentów sprawi, że dowie się szczegółów czy też może będą miały odmienne zdania? A kto by je tam wiedział... Wyobraziłem sobie jak Fragmenty pokazują mapę z zaznaczonymi FE z opisem. Oprócz tego, na tej mapie miała być też obecna lokalizacja Avisa. Skupiłem się na tym z całych sił.

Na globie pojawiło się pare punktów. Koragisowi zaświecił się oczy z wrażenia. Król patrzył jak na ducha. Jeden z fragmentów przesuwał się nieznacznie we Francji. Avis ewidentnie miał Fragment, i był gdzieś w mieście...

-Kuźwa- mruknął pod nosem. Czyli tylko ja mogłem go pokonać, myśląc pesymistycznie. Wyobraziłem sobie jak pojawiają się informacje na temat FE Avisa oraz obrazek przedstawiający go. Następnie skupiłem się.

Było to zwykłe Jabłko, takie jak te, przyczepione do Twojego Pastorału...

-To tylko jabłko. Ma raczej takie same właściwości jak te tutaj, więc raczej nie da mi rady w starciu- stwierdziłem. -A i widzicie ten poruszający się punkt we Francji? To on.

-Porusza się minimalnie... Jest w Paryżu. Możliwe, że szykuje kolejny atak na króla...-stwierdził Aragorn, gładząc się po brodzie. Król i Koragis, patrzeli jak na ducha...

-Pewnie tak... A wy co, ducha zobaczyliście?- spytałem z uśmiechem patrząc na Koragisa i króla.

-Niewiarygodne...-mówił Koragis, próbując dotknąc imaginacji globu. Gdy mu się to nie udało, odchylił szybko rękę...

-A myślisz, że co innego szukał Avis? Nie wiedział, że ma to na wyciągnięcie ręki.

-Skoro możemy wiedziec, gdzie jest, to wykorzystajmy to, i nie dajmy mu rozpocząc ataku... Zironie, Koragisie, chodźcie! Wybacz królu, ale obowiązki naglą...-Aragorn wybiegł, a za nim Koragis...

Spojrzałem na króla.
-To się źle skończy... Weź więcej ludzi królu. Schowaj się w bezpiecznym miejscu- powiedziałem po czym pobiegłem za Aragornem i Koragisem.

(Proszę pisac dalej na rynku, please)